|
عطري كه از حوالي پرچم وزيده است
ما را به سمت مجلس آقا كشيده است
از صحن هر حسينيه تا صحن كربلا
صد كوچه بازكنيد محرم رسيده است
.
.
.
کربلا دارالنعيم زينب است
کعبه خود تحت حريم زينب است
عمر زينب فخر مولا بود و بس
او به زهرا المثني بود و بس
.
.
.
ای اشک کجایی که غم از راه رسید
اندوه عظیم و ماتم از راه رسید
یک سال گذشت و باز یک بار دگر
پلکی زدی و محرم از راه رسید
.
.
.
هلال ماه محرم گشوده آغوشش
مگر ز وصف حسینم که گفته در گوشش
عجب عزای غریبی بود که صدها سال
گذشته است و، جهانی بود سیه پوشش
.
.
.
تابید هلال افق ماه محرم گردیده دو عالم همه یک خیمه ماتم
بر بام جنان گشت بسی رایت غم راست‌در باغ جنان سرو قد فاطمه شد خم
پرسیدم از هلال که قدت چرا خم است؟ گفتا خمیدن قدم از بار ماتم است
گفتم به چرخ بهر چه پوشیده‌ای کبود؟ آهی کشید و گفت که ماه محرم است
ای دل بنال زار که هنگامه ماتم است‌وزدیده اشک بار که ماه محرم است
هر جا که بنگری، همه اوضاع اندوه است‌هر سو که بگذری، همه اسباب ماتم است
.
.
.
گلزار دهر گشته خزان از سموم قهر گویا ربیع ماتم و ماه محرم است
ماه تجلّی مه خوبان بود به عشق روز بروز جذبه جانباز عالم است
عزیران باز ایام عزا شد لوای شاه دین از نو بپا شد
محرم آمد و ذرات عالم عزادار شهید کربلا شد
.
.
.
الا... ای کربلا،
ای قبله دل‌های حقجویان آزاده،
الا... ای مظهر تابان و جاوید شهادت‌ها،
نشان عشق و ایمان و نثار جان،
تجلیگاه شورانگیز فکر امتی آگاه
الا... ای کربلای خون،
الا... ای شوق جانبازان دین را، بهترین کانون،
تو، مغناطیس میلیون‌ها دل روییده از خونی،
تو نبض زندگی را، بهترین معیار و قانونی،
.
.
.
ای حسین ای رهنمای راه ایمان، ای حسین ای جرعه نوش جام یزدان، کوفیان بد صفت، نامردمان بی مروت، دعوت گران بی فتوت، حیا از مادرت زهرا۳ نکردند!
.
.
.
دیدگانت پر اشک، لبانت خشکیده، سینه ات گداخته، قلبت شعله‌ور، روحت پرتلاطم، لیکن مهار نفست برمشت.
سرود ایمان بر لب، نوای توحید در کام، یاد خدا در دل، دستار پیامبر بر سر، کهنه‌پیرهن امانت مادر بر تن، بزم اشکواره در پیش.
ای حسین، ای رازدار منزل وحی؛ غم سرای خیمه هایت، سوزش قلب زنانت، گریه‌نوباوگانت، آه و سوز خواهرانت، العطش از دخترانت، عالمی را اشک ریزان می‌کند!
.
.
.
ای حسین جان ای خون یزدان!
واژگان در چکامه شور تو ناتوان، شعر گویان در ستایش صبر تو حیران، و ادیبان دربیان ایثار تو سرگردان.
.
.
.
ماه خون ماه اشک ماه ماتم شد / بر دل فاطمه داغ عالم شد
فرا رسیدن ماه محرم را به عزادارن راستینش تسلیت عرض میکنم
.
.
.
ای وجودت عشق را معنای حسین / عالمی یک قطره تو دریا حسین
.
.
.
پرسیدم:ازحلال ماه، چرا قامتت خم است؟ آهی کشیدوگفت:که ماه محرم است
گفتم : که چیست محرم ؟ باناله گفت : ماه عزای اشرف اولادآدم است
.
.
.
السلام علیکم یااباصالح المهدى (عج) السلام علیک یاامین الله فى ارض وحجته على عباده
(یاصاحب الزمان آجرک الله) ماه محرم بر شما وعاشقان حسین تسلیت عرض مینمایم)
.
.
.
اردوی محرم به دلم خیمه به پا کرد / دل را حرم و بارگه خون خدا کرد .
.
.
.
محرم آمد و ماه عزا شد / مه جانبازی خون خدا شد
جوانمردان عالم را بگویید / دوباره شور عاشوار به پا شد . . .
.
.
.
ای به دل بسته ، قدری آهسته / کن مدارا با ، زینب خسته . . .
یا حسین مظلوم . . .
.
.
.
یه جائیه تو دنیا همه براش می میرن / تموم حاجتا رو همه ازش می گیرن
بین دو نهر آبه ، یه سرزمین خشکه / شمیم باغ و لاله اش خوشبو ز عطر مُشکه
شبای جمعه زهرا زائر این زمینه / سینه زن حسینه ، یل ام البنینه . . .
.
.
.
کاش بودیم آن زمان کاری کنیم / از تو و طفلان تو یاری کنیم
کاش ما هم کربلایی می شدیم / در رکاب تو فدایی می شدیم
السلام علیک یا ابا عبدالله . . .
.
.
.
کربلا لبریز عطر یاس شد / نوبت جانبازی عباس شد . . .
.
.
.
دیباچه ی عشق و عاشقی باز شود / دلها همه آماده ی پرواز شود
با بوی محرم الحرام تو حسین / ایام عزا و غصه آغاز شود
.
.
.
نازم آن آموزگاری را که در یک نصف روز / دانش‌آموزان عالم را همه دانا کند
ابتدا قانون آزادی نویسد بر زمین / بعد از آن با خون هفتاد و دو تن امضا کند . . .
.
.
.
باز محرم رسید، ماه عزای حسین / سینه‌ی ما می‌شود، کرب و بلای حسین
کاش که ترکم شود غفلت و جرم و گناه / تا که بگیرم صفا، من ز صفای حسین . . .
.
.
.
باز محرم شدو دلها شکست از غم زینب دل زهرا شکست
باز محرم شد و لب تشنه شد از عطش خاک کمرها شکست
آب در این تشنگی از خود گذشت دجله به خون شد دل صحرا شکست
قاسم ولیلا همه در خون شدند این چه غمی بود که دنیا شکست
محرم ماه غم نیست ماه عشق است محرم مَحرم درد حسین است
.
.
.
هر دم به گوش می رسد آوای زنگ قافله / این قافله تا کربلا دیگر ندارد فاصله
حلول ماه محرم ، ماه پژمرده شدن گلستان فاطمه تسلیت باد . التماس دعا
.
.
.
می گویید شیشه ها احساس ندارند. ولی هنگامی که با انگشت روی شیشه ی بخار گرفته نوشتم یا حسین آرام گریست ...
|
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: